ลูก ช่วงเวลาต่อไปนี้เผยให้เห็นความจริงของความรัก ปรากฏว่านี่คือ ความรักที่ไม่มีเงื่อนไข ยอมรับอารมณ์ เห็นอกเห็นใจได้ แต่อย่าเห็นอกเห็นใจในทุกๆ เรื่องๆ ถ้าถามว่าตอนไหนพ่อแม่ใจสลายที่สุด บอกเลยว่าคงจะต้องเป็นตอนเด็กร้องไห้ขณะพักผ่อนอยู่ ครั้งหนึ่งพบเด็กน้อยที่ชั้นล่างในชุมชน เด็กชายยังคงร้องไห้ ไม่ว่าแม่จะเกลี้ยกล่อมอย่างไร ตราบใดที่เขาไม่ตกลง เขาสามารถร้องไห้ได้สองชั่วโมงจากความเศร้า
แม่ส่ายหัวและปล่อยมือในที่สุด ไปเถอะ ไปที่ร้านเพื่อซื้อของเล่น อารมณ์ของเด็กค่อยๆ สงบลง พ่อแม่หลายคนคิดว่าการรักลูกต้องยอมรับอารมณ์ ดังนั้น พวกเขาจึงยิ้มเมื่อลูกประพฤติตัวดีและพยายามสงบสติอารมณ์ เมื่อลูกอารมณ์เสียนี่เป็นการตอบสนองที่ผิดต่อความรัก การยอมรับอารมณ์ของลูกคุณอย่างแท้จริง คือการทบทวนสถานการณ์กับเขาหลังจากที่อารมณ์ของเด็กสงบลง ช่วยให้พวกเขารับรู้ถึงพฤติกรรมที่ผิด และบอกพวกเขาถึงวิธีจัดการกับสิ่งเหล่านี้
ส่วนคนที่ไม่ได้รับอนุญาตก็ยังไม่มีประนีประนอม เด็กที่ควรขอโทษก็ต้องขอโทษ ด้วยวิธีนี้เด็กเท่านั้นที่จะเข้าใจ พ่อแม่สามารถยอมรับอารมณ์เศร้าของเขาได้ แต่ไม่ยอมรับพฤติกรรมที่ผิดของเขา ด้วยวิธีนี้เด็กๆ สามารถเติบโตขึ้นมาพร้อมกับเสียงร้องทุกเสียง และเรียนรู้ที่จะจัดการกับอารมณ์ของตนเองได้อย่างแท้จริง ยอมรับข้อผิดพลาด ผิดพลาดได้แต่ต้องเรียนรู้ที่จะรับผิดชอบ เขายังเด็กอยู่ เมื่อลูกทำผิดพ่อแม่หลายคนมักใช้สิ่งนี้เป็นข้ออ้างในการรับผิดชอบ
พ่อแม่ไม่สนใจ พวกเขามักจะคิดว่าลูกจะเข้าใจความจริงเมื่อโตขึ้น อย่างที่ทุกคนทราบเด็กๆ เติบโตขึ้นจากการทำผิดพลาด บางประสบการณ์ต้องมีประสบการณ์ด้วยตัวเอง ความรับผิดชอบบางอย่างต้องแบกรับเอง ซาบซึ้งเป็นพิเศษกับแนวทางในรายการวาไรตี้ วันนั้นบังเอิญไปชนหัวของผู้ใหญ่คนหนึ่งขณะเล่น และปฏิเสธที่จะขอโทษ เขาไม่ตีหรือดุ แม่และลูกชายออกจากที่เกิดเหตุเพื่อพูดคุยแยกกัน และเขาก็ได้ไปขอโทษผู้ใหญ่คนนั้น
ซึ่งมีประโยคหนึ่งเป็นที่นิยมมาก แม่ไม่ได้ตำหนิคุณที่ทำผิด แต่หวังว่าคุณจะยอมรับมันอย่างกล้าหาญ เด็กๆ เติบโตขึ้นมาในสภาพที่เลวร้าย พ่อแม่สามารถยอมรับความผิดพลาดของลูกได้แต่ต้องเรียนรู้ที่จะรับผิดชอบ เพราะมีเพียงเด็กที่ลงมือทำเท่านั้นจึงจะเข้าใจว่าขอบเขตอยู่ที่ไหน และนี่คือระยะห่างระหว่างเด็กกับโลกอย่างกลมกลืน ยอมรับปัญหา หาทางแก้ไขดีกว่าลงโทษ มีสุภาษิตโบราณว่าเด็กไม่มีโง่หรือฉลาด แต่ถ้าเด็กซนเกินไปก็อาจทำให้พ่อแม่ปวดหัวได้
ทำไมเด็กบางคนที่ซุกซนแต่จะไม่สร้างปัญหา และเด็กบางคนมักข้ามพรมแดนทำผิดพลาดเล็กน้อย หรือแม้แต่ทำผิดพลาดครั้งใหญ่ รูปแบบการเผชิญปัญหาที่แตกต่างกันของพ่อแม่ ทำให้เกิดลูกที่แตกต่างกัน จำเด็กที่สาดหมึกบนท้องฟ้าได้ไหม เมื่อหมึกขวดหนึ่งกระเด็นลงบันได ผู้อยู่อาศัยชั้นล่างทุกคนต้องทนทุกข์ทรมาน ปฏิกิริยาแรกของผู้ปกครองสามารถเรียกได้ว่าเป็นตำราเรียน แม่พาลูกไปทันทีและขอโทษจากบ้านหนึ่งไปอีกบ้านหนึ่ง
นำเสื้อผ้าที่สกปรกของเพื่อนบ้านกลับบ้านแล้วซักมือกับลูกๆ ถ้าพวกเขาไม่สะอาดพวกเขาจะซื้อใหม่แล้วจ่ายเงินคืน แม่ของเด็กบอกว่าเธอทำเพื่อให้เด็กตระหนักถึงความร้ายแรงของความผิดพลาดและเรื่องที่เกิดขึ้น เมื่อเทียบกับการกล่าวหา การเฆี่ยนตี และการดุด่า เด็กจะจดจำวิธีการขอให้เด็กขอโทษตามบ้านและซักผ้าด้วยกัน การลงโทษเป็นวิธีการศึกษาที่จำเป็นสำหรับเด็กที่ก่อให้เกิดปัญหาอย่างแท้จริง อย่างไรก็ตาม พ่อแม่ที่ฉลาดจะยอมรับความผิดพลาดของลูก
และถือว่าช่วงเวลาแห่งความผิดพลาด เป็นเวลาที่ดีที่สุดที่จะช่วยให้ลูกๆ เติบโตขึ้น พวกเขาไม่ลงโทษหรือตามใจ แต่พยายามช่วยเด็กหาทางแก้ไขอย่างฉลาด ให้เด็กตระหนักถึงปัญหาสำคัญจากก้นบึ้งของหัวใจอย่างเป็นแนวทางด้วยวิธีนี้ เด็กๆ จะให้ความสำคัญกับการใช้ชีวิตมากขึ้น ยอมรับความขี้ขลาด ไม่มีใครเกิดมาแกร่ง เผชิญลมฝนได้ตั้งแต่แรกเกิด เด็กไม่กล้าทักทายเมื่อเจอคนแปลกหน้า เด็กไม่กล้าโต้กลับเมื่อถูกรังแก เด็กมักอยากหดตัวเมื่อเจอปัญหา
เมื่อลูกแสดงความขี้ขลาด ผู้ปกครองหลายคนกังวลโดยสัญชาตญาณ ขี้ขลาดและขี้ขลาดมากโตขึ้นจะทำอย่างไร เป็นผลให้ผู้ปกครองบางคนพยายามกระตุ้นลูก ด้วยคำพูดโดยคาดหวังให้ลูกแก้ไขในความปั่นป่วน ผู้ปกครองบางคนแสดงท่าทางจริงจังและบังคับลูกๆ ให้แก้ไขทันที ผลกระทบมักจะต่อต้าน ภายใต้ข้อมือที่แข็งของพ่อแม่ เด็กจะขี้อายและอ่อนแอมากขึ้นเรื่อยๆ ในทางจิตวิทยาเมื่อมีคนติดป้ายกำกับบางประเภท
พวกเขาจะกลายเป็นบุคคลที่ติดป้ายกำกับ เช่นเดียวกับการให้ความรู้แก่เด็กๆ การกระตุ้นด้วยวาจาของคุณไร้ประโยชน์จริงๆ และคุณขี้ขลาดจริงๆ จะติดป้ายกำกับเด็กที่มีป้ายกำกับความรู้ความเข้าใจเท่านั้น ภาระทางจิตใจของพวกเขายิ่งหนักขึ้นเรื่อยๆ ยิ่งขี้กลัวและหวาดกลัวมากขึ้นเท่านั้น การรักลูกคือการยอมรับความขี้ขลาดเพราะไม่มีใครเกิดมาเข้มแข็ง เฉพาะเมื่อพ่อแม่ให้ลูกรู้สึกปลอดภัยเพียงพอ ลูกจะออกไปทีละขั้นในสายตาของความไว้วางใจ
ปรนเปรอน้อยลงให้กำลังใจมากขึ้น ข่มขู่น้อยลงรักมากขึ้น ให้การสนับสนุนและความมั่นใจแก่เด็กๆ และเด็กๆ จะมีความมุ่งมั่นและกล้าหาญในการสำรวจโลก ยอมรับบุคลิกภาพ เด็กทุกคนคือนางฟ้าที่ไม่เหมือนใคร ในโลกนี้ไม่มีใบไม้สองใบที่เหมือนกันทุกประการในโลกนี้ ไม่มี ลูก ที่มีบุคลิกเหมือนกันได้ น่าเศร้าที่พ่อแม่หลายคนไม่พยายามทำให้ลูกๆ ของพวกเขาเป็น มาตรฐานในสายตาของทุกคน และปราบปรามความแปลกประหลาดของเด็กๆ ด้วยตัวเอง
ยอมรับความฝัน ไล่ตามความฝันอย่างกล้าหาญและเป็นการสนับสนุนที่แข็งแกร่งที่สุด เมื่อเด็กพูดว่า จะไปดวงจันทร์ ปฏิกิริยาแรกของคุณในฐานะพ่อแม่คืออะไร หลายปีก่อนในบ้านเล็กๆ ในชนบทแห่งหนึ่ง เด็กชายคนหนึ่งชี้ไปที่ดวงจันทร์และบอกแม่ของเขา ไม่มีการเยาะเย้ยไม่โมโห แม่ของเขายิ้มและให้ความหวังแก่เขา ก็ได้ แต่อย่าลืมกลับมาจากดวงจันทร์ และกลับบ้านไปทานอาหารเย็นด้วย นับตั้งแต่นั้นมา เมล็ดแห่งความฝันก็ถูกปลูกอย่างเงียบๆ
เพื่อให้ความฝันของเขาเป็นจริง เด็กน้อยพัฒนาเป้าหมาย วางแผน และลงมือทำอย่างต่อเนื่องเมื่อเขาโตขึ้น ความฝันกลายเป็นอุดมคติ ในที่สุดเด็กชายก็กลายเป็นมนุษย์คนแรกที่ลงจอดบนดวงจันทร์ อาร์มสตรอง 33 ปีต่อมา เมื่อ เขากลับมายังโลกจากดวงจันทร์โดยหันเข้าหากล้อง เขาพูดบางอย่างที่น่าสนใจเป็นพิเศษ แม่ครับ ลูกแม่กลับมาจากดวงจันทร์แล้ว ผมจะกลับบ้านตรงเวลาสำหรับอาหารค่ำ สิ่งที่ไม่สมจริงในสายตาผู้ใหญ่
เมื่อบอกกับเด็กๆ จะเป็นเหมือนหน่อที่เติบโตอย่างเงียบๆ ในก้นบึ้งของหัวใจ เด็กที่ถูกหล่อเลี้ยงด้วยความฝัน พวกเขาใช้ชีวิตอย่างมีความหวังตั้งแต่เด็ก และจะใช้ความพยายามของตนเองสร้างปาฏิหาริย์แห่งชีวิตอย่างต่อเนื่อง ไม่ว่าความฝันจะเลือนรางเพียงใด ความฝันเหล่านั้นก็ยังแอบแฝงอยู่ในใจเราเสมอ จิตของเราจะไม่มีวันสงบนิ่ง จนกว่าความฝันเหล่านี้จะกลายเป็นความจริง
วัยเด็กคือที่ที่ความฝันเริ่มต้น พ่อแม่ที่รักลูกควรดูแลความฝันของลูก และดูแลเมล็ดพันธุ์แห่งความฝันของลูก เพื่อให้ความฝันมีโอกาสเติบโตเป็นต้นไม้สูงตระหง่าน ความรักที่ไม่มีเงื่อนไขคืออะไร ความแตกต่างระหว่างการเลี้ยงดูแบบมีเงื่อนไขและการเลี้ยงดูแบบไม่มีเงื่อนไขก็คือ พ่อแม่รักลูกเพราะสิ่งที่พวกเขาทำหรือพวกเขาเป็นใคร ความรักที่เสียสละที่สุดในโลกคือความรักของพ่อแม่ที่มีต่อลูก บางทีความรักนั้นลึกซึ้งเกินไปและกลายเป็นความคาดหมาย แต่ความรักและความคาดหวังเป็นสองสิ่งที่แตกต่างกัน หากเพิ่มเงื่อนไขให้กับความรักเพราะความคาดหวัง ก็จะไม่ได้ห่างไกลจากอันตราย ความสัมพันธ์แบบพ่อแม่ลูกที่ดีที่สุดไม่มีข้อผูกมัด เพียงเพราะหนูคือลูกของแม่
อ่านบทความอื่นๆที่น่าสนใจต่อได้ที่ คณิตศาสตร์ ประเด็นหลักของการเรียนรู้คณิตศาสตร์ที่ผู้ปกครองควรแนะนำแก่ลูกๆ